... en groet elkaar.

Wat hebben deze twee Zero/Nul-werken en dit verkeersbord met elkaar gemeen? Laat je gedachten de vrije loop en associeer er op los. Twee tipjes van de sluier: hiërarchie (of beter, de afwezigheid daarvan) en kerstwens. De winnaar krijgt een oliebol.

Het jaar zit er zo goed als op. Een mooi moment om terug én vooruit te kijken. En als we het hebben over 'het touwtje uit de brievenbus' (het pleidooi van Jan Terlouw), over vertrouwen, gunnen en over respect, begint het allemaal misschien wel heel eenvoudig bij dit verkeersbord:

​Deel het pad en groet elkaar.

Vanaf deze plek wensen wij iedereen al het goeds voor 2017. En we spreken elkaar weer in het nieuwe jaar.

​***

Een eerder stuk nog een keer. Voor alle nieuwe lezers die het nog niet eerder voorbij hebben zien komen. En ook omdat het nog steeds actueel is. Het is die tijd van het jaar...

Fietsend de geschiedenis in.

Elke week fiets ik in de ochtend vanuit het zuiden, langs de Amstel de stad Amsterdam in. Ik start in de polders en trap, meanderend met de rivier mee, in een half uurtje zo de stad in. Dat tochtje is mij lief. Rustig, bijna geen gemotoriseerd verkeer, gedachten krijgen de vrije loop. Ik begin in de natuur en zie gaandeweg het landschap veranderen en de bebouwing opkomen. En elke keer weer, fiets ik op deze manier de geschiedenis in. Van de nieuwe buitenwijken naar de oude binnenstad.

De stad Amsterdam is altijd veelvuldig bezongen. Stedenlof is iets van alle tijden. De stadsdichters zoals wij die nu kennen, waren er eeuwen geleden al. Aangesteld of zelfbenoemd. Bijvoorbeeld Daniel Willink (1676-1722), schrijver, dichter én wijnkoper. In Amstellandsche Arkadia (geschreven in 1712, postuum uitgegeven, bewerkt door G. Schoenmaker) beschrijft en bezingt hij de stad Amsterdam en haar ommeland. Het gezelschap in dit verhaal reist op een zeker moment van noord naar zuid langs de Amstel. De rivier wordt geroemd en vanaf het water én vanaf haar oevers wordt de fietstocht die ik drie eeuwen later wekelijks maak, uitgebreid beschreven.

De stedenlof hier op dit blog van Kunstkwesties, gaat dan nu weliswaar over Amsterdam maar zou net zo goed over elke andere stad kunnen gaan. Waar het om gaat is dat de geschiedenis, de verhalen voor het oprapen liggen. Dat schoonheid voor het oprapen ligt. Fietsend langs de Amstel. Welk een geluk.